in-faran
- verb [ strong ]
- 
               Ic infare on húse ðinum introibo in domum tuam, - Ps. Spl. 5, 8.
 
- 
               Innfæreþ ingredietur, - Jn. Skt. Lind. 10, 9.
 
- 
               Infór se cingc on ða sǽ ingressus est pharao in mare, - Cantic. Moys. 19.
 
- 
               Ðis synd Israhéla naman ðe infóron on Egipta land hæc sunt nomina filiorum Israel, qui ingressi sunt in Ægyptum, - Gen. 46, 8.
 
- 
               Infaraþ tó his cafertúnum introite in atria ejus, - Ps. Lamb. 95, 8.
 
- 
               Ne mæg hé infaran on godes ríce non potent introire in regnum dei, - Jn. Skt. 3, 5.
 
- 
               Ðæt hé ælmessan underféncge æt ðám infarendum that he might receive alms from those entering, - Homl. Skt. 10, 27.
 
Bosworth, Joseph. “in-faran.” In An Anglo-Saxon Dictionary Online, edited by Thomas Northcote Toller, Christ Sean, and Ondřej Tichy. Prague: Faculty of Arts, Charles University, 2014. https://bosworthtoller.com/20560.
Checked: 1