Bosworth Toller's

Anglo-Saxon

Dictionary online

mynster

  • noun [ neuter ]
Dictionary links
Grammar
mynster, es; n.
Wright's OE grammar
§109;
a monastery, a place where a body of monks or of nuns resided
Show examples
  • Gif hit beón mæg, swá sceal mynster beón gestaþelod, ðæt ealle neádbehéfe þing ðǽr binnan wunian, ðæt is wæterscype, mylen, wyrtún and gehwylce misenlíce cræftas ðe synd góde tó begánne,

    • R. Ben. 127, 4-7.
  • Wæs se ǽrest abbod ðæs ylcan mynstres Petrus háten,

    • Bd. 1, 33
    • ;
    • S. 499, 5: 2, 2
    • ;
    • S. 502, 40.
  • Mynstres aldor,

    • L. Wih. 17
    • ;
    • Th. i. 40, 13.
  • Gif hwá gefeohte on cyninges húse síe hé scyldig ealles his ierfes . . . Gif hwá on mynstre gefeohte, hundtwelftig sciłł. gebéte,

    • L. In. 6
    • ;
    • Th. i. 106, 4.
  • Gif hwá gefeohteþ on mynstre bútan circean gebéte . . . be mynstres mǽðe,

    • L. Eth. vii. 10
    • ;
    • Th. i. 330, 26.
  • Muneca gehwylc ðe úte sý of mynstre . . . gebúge georne intó mynstre,

    • v. 5
    • ;
    • Th. i. 306, 1-3.
  • Gif hwá nunnan of mynstre út álǽde,

    • L. Alf. pol. 8
    • ;
    • Th. i. 66, 15.
  • Wæs heó. . . on ðam mynstre ðe on Franclande wæs getimbrad fram ðære abbadissan ðe Fara hátte . . . forðon on ða tíd ne wǽron monige mynstra getimbrade on Angelþeóde; forðon monige of Breotone gewunedon sécan Francna mynstro,

    • Bd. 3, 8
    • ;
    • S. 531, 12-17.
  • Mid ðý ðe wǽn ðá com, ðe ða bán on lǽded wæron, in ðæt foresprecene mynster, ðá ne woldan ða híwan ðe on ðam mynstre wǽron him lustlíce onfón,

    • 3, 11
    • ;
    • S. 535, 17.
  • Se munuc ðe mynster næbbe,

    • L. Eth. v. 6
    • ;
    • Th. i. 306, 6
    • .
  • On mynstrum fæste gewunian and regollíce libban (

    said of abbots

    ),
    • ix. 32
    • ;
    • Th. i. 348, 1.
  • In mynsterum,

    • Exon. 38 b
    • ;
    • Th. 127, 16
    • ;
    • Gú. 387.
  • Coloman twá mynstro geworhte,

    • Bd. 4, 4
    • ;
    • S. 570, 30.
  • Twá æðele mynstere,

    • 4, 6
    • ;
    • S. 574, 12.
  • Mynstru,

    • R. Ben. 139, 4.
a church, minster (v. mynster-clǽnsung)
Show examples
  • Ne sín ealle circan ná gelícre mǽðe worldlíce wyrðe . . . Heáfodmynstres griþbryce . . . béte man be cyninges munde . . . and medemran mynstres mid hundtwelftigan sciłł.,

    • L. Eth. ix. 5
    • ;
    • Th. i. 342, 1: L. C. E. 3
    • ;
    • Th. i. 360, 21.
  • Man ágife ǽlce teóþunge tó ðam ealdan mynstre (

    ad matrem ecclesiam

    )

    ðe seó hýrnes tó hýrþ,

    • L. Edg. i. l
    • ;
    • Th. i. 262, 7.
  • Ðæs mynstres mæssepreóst,

    • i. 3
    • ;
    • Th. i. 262, 25.
    • (See also sections 2 and 5. )
  • Óswold fullworhte on Eferwíc ðæt ǽnlíce mynster ðe his mǽg Eádwine ǽr begunnen hæfde,

    • Swt. A. S. Rdr. 98, 90.
Etymology
[
Laym. munster a monastery
:
Orm. i þeȝȝre minnstre (the temple, cf. i þe kirrke, 1099), 1017
:
O. H. Ger. munustiri monasterium.
From the Latin.
]
Similar entries
v. heáfod-, nunn-mynster.
Full form

Word-wheel

  • mynster, n.