Bosworth Toller's

Anglo-Saxon

Dictionary online

wáclíce

  • adverb
Dictionary links
Grammar
wáclíce, adv.
weakly, feebly
Show examples
  • Wáclíce enerviter, Wrt. Voc. ii. 29, 32:

    enerviter, turpiter,

      143. 56.
poorly, meanly, cheaply
Show examples
  • Eówer reáf ne beó tó ranclíce gemaeod, ne eft tó wáclíce, ac werige gehwá swá his háde tó gebyrige,

      L. Ælfc. C. 35; Th. ii. 358, 7.
  • Gehwam sceamaþ, gif hé gelaðod bið tó woruldlícum gyftum, ðæt hé wáclíce gescrýd cume,

      Homl. Th. i. 528, 23.
  • Wáclícor vilius, R. Ben. Interl. 92, 4. Diminutiva syndon wanigendlíce ... bene wel, and of ðam is belle ná ealles swá wel,

    bellissime

    ealra wáclícost,
      Ælfc. Gr. 38; Zup. 231, 4.
Etymology
[Gif þu werest te wocliche, A. R. 294, 5. The poure þat beoð wacliche iȝeouen and biset uuele, H. M. 9, 18. O. H. Ger. weihlícho enerviter.]
Similar entries
v. un-wáclíce.
Full form

Word-wheel

  • wáclíce, adv.