ge-þreátian
- verb [ weak ]
- 
                  Þæs middaneard is for miclum geswenct and mid manegum earfoðnyssum yfele geþreátod, - Hml. S. 28, 166.
 
- 
                  Þeód wæs oflysted metes ... hungre wǽron þearle geþreátod, - An. 1117.
 
- 
                  Sua chuá ðec genédes ł geðreátas ( angariaberit ) míle straedena.- Mt. L. 5, 41.
 
- 
                  Geþreátod and geníded invitus, - Wrt. Voc. ii. 44, 59.
 
- 
                     Ðonne ús se deáð tó forðsíðe geðreátað, - Hml. Th. i. 414, 31.
 
- 
                     Gif mon ceorles mennen tó nédhǽmde geþreáteð, - Ll. Th. i. 78, 12.
 
- Gif mon wífmon tó niédhǽmde geþreátige, 18.
- 
                     Þæt hí ðá crístenan tó heora mánfullum offrungum geðreátodon, - Hml. Th. i. 434, 5.
 
- 
                     Nǽfre þú geþreátast þínum beótum, ne wíta þæs fela gegearwast, þæt ic þeódscipe þínne lufie, - Jul. 176.
 
- 
                     Þone earman ne magon his iermða geðreátigan and geeáðmédan pauperis elationem nec illata paupertas inclinat, - Past. 183, 15.
 
- 
                     Ðá ðe beóð swá áheardode on unryhtwísnesse ðæt hí mon ne mæg mid nánre ðreáunge geðreátian (cf. mid nánre swingellan gebétan neque per flagella corrigere, 9) qui flagella contemnunt, - 263, 5.
 
- 
                     Swelce sió geðyld hæbbe ðæt mód geðreátod and gecafstrod quando animum patientia intra se frenare compellit, - 218, 22.
 
- 
                     Swá se lég wearð geðreátod þurh Sanctes Martines gebedu ꝥ hé nǽnigum óðrum ærne sceþþan ne mihte, - Bl. H. 221, 15.
 
- 
                     Wæteregesa sceal geþýd and geþreátod liþra wyrðan, - An. 436.
 
- 
                  Geðreátas ł forcýðas increpat, Mt. p. 19, 11: arguit, 12.
- 
                  Giðreátað, - Jn. R. 8, 46.
 
- 
                  Geðreádas, - Lk. p. 6, 15.
 
- 
                  Geðreadade increpauit, - Mt. L. 8, 26: 20, 31.
 
- 
                  Geðreátadon, - 19, 13.
 
- 
                  Giðreáta (geðreát, L.) increpa, - Lk. R. 19, 39.
 
- 
                  Geðreádtaige increpare, - Mk. L. 8, 32.
 
- 
                  Ðæt se earma úpáhafena sié mid his wordum geðreátod and gescended ne in paupere elationem feriat, - Past. 183, 14.
 
- 
                  Geðreátad increpata. - Lk. p. 6, 9.
 
- 
                  Bið geðreátad arguitur, - Mk. p. 4, 2. ¶ strongforms of the participle occur in the Lindisfarne Gospels :-- Wéron geðreátne, Mt. L. 20, 31.
 
- 
                  Wéron geðreáten increpantur, - Mk. p. 3, 15.
 
- 
                  Geðreátnum increpatis, - 2, 17.
 
Bosworth, Joseph. “ge-þreátian.” In An Anglo-Saxon Dictionary Online, edited by Thomas Northcote Toller, Christ Sean, and Ondřej Tichy. Prague: Faculty of Arts, Charles University, 2014. https://bosworthtoller.com/50144.
Checked: 0