wealh-wyrt
- noun [ feminine ]
- 
               Walhwyrt, uualhuyrt, ualuyrt ebulum, elleus, - Txts. 59, 714.
 
- 
               Wealwyrt ebulum, - Wrt. Voc. ii. 28, 75.
 
- Walwyrt, i. 30, 58.
- 
               Weal*-*wyrt ł ellenwyrt ebule ł eobulum, - Lchdm. iii. 302, col. 1.
 
- 
               Wælwyrt vel ellenwyrt. Genim ðás wyrte ðe man ebulum and óðrum naman ellenwyrte nemneþ, and eác sume men wealwyrt hátaþ, i.- 202, 3-6.
 
- 
               Uualhwyrt intula, - Txts. 69, 1075.
 
- 
               Wealewyrt, - Wrt. Voc. ii. 48, 71.
 
- 
               Walwyrt, Wülck. Gl. 299, 8 ( this gloss is omitted by Wright):- Lchdm. iii. 303, col. 1.
 
- Wealwyrt, ii. 64, 27: 70, 2.
- Wælwyrt, iii. 30, 13.
- Wealwyrte wyrttruman, ii. 108, 7.
- 
               Wealwyrte moran, - 264, 20.
 
- Wælwyrte, i. 354, 13.
- 
               Genim wealwyrt, - 66, 14.
 
- 
               Nime wealwyrt nioþowearde, - 118, 2.
 
- 
               Wælwyrt, - 38, 17.
 
Bosworth, Joseph. “wealh-wyrt.” In An Anglo-Saxon Dictionary Online, edited by Thomas Northcote Toller, Christ Sean, and Ondřej Tichy. Prague: Faculty of Arts, Charles University, 2014. https://bosworthtoller.com/34784.
Checked: 0