woffian
- verb [ weak ]
 
- 
               
Ðǽr wæs sum dysig mann plegol ungemetlíce, and tó ðám mannum cwæð, swylce for plegan, ðæt hé swýðún wǽre , . . Hé woffode ðá swá lange mid wordum dyslíce, óð ðæt hú feóll geswógen.
-  Homl. Skt. i. 21, 298.
 
 - 
               
Woffode
debacchatur,
- Hpt. Gl. 506, 76.
 
 - 
               
Woffie
insolescat, superbiat,
- 461, 59.
 
 - 
               
Woffigende
blasphemantem,
- Scint. 9, 9.
 
 
Bosworth, Joseph. “woffian.” In An Anglo-Saxon Dictionary Online, edited by Thomas Northcote Toller, Christ Sean, and Ondřej Tichy. Prague: Faculty of Arts, Charles University, 2014. https://bosworthtoller.com/36403.
Checked: 1