fleardian
- verb [ weak ]
-
Sé þe þreágincga forlǽt, hé fleardað
qui increpationes relinquit errat,
- Scint. 113, 16 .
-
Wá þám þe cyrican mid ídele sécað; þæt syndan þá ungesǽligan þe ðǽr fleardiað mid ídelre spiéce and hwílum mid ídelre dǽde.
- Wlfst. 279, 7.
-
Hí ne swincaþ á swíþe ymbe ǽnige þearfe, ac maciað eall be luste . . . wóriað and wandriaið and ealne dæg fleardiað, spelliað and spiliað and nǽnige note dreógað,
- Ll. Th. ii. 322, 24 .
-
Mid dislicum glengum fleardiende
stolidis pompis indruticans,
- An. Ox. 1218 .
Bosworth, Joseph. “fleardian.” In An Anglo-Saxon Dictionary Online, edited by Thomas Northcote Toller, Christ Sean, and Ondřej Tichy. Prague: Faculty of Arts, Charles University, 2014. https://bosworthtoller.com/45182.
Checked: 1