grimme
- 
                     Forgrípan gumcynne grimme and sáre, - Gen. 1275.
 
- 
                     Grimme ic eom begangen, for ðon ic gnornige contristatus sum in exercitatione mea, - Ps. Th. 54, 2.
 
- 
                     Hé eorlum onmǽlde grimme, - Dan. 211.
 
- 
                     Hé hæfde styrne mód gegremed grymme, - Gen. 61.
 
- 
                     Ðǽr is máðma hord grimme geceápod ( dearly purchased ),- B. 3012.
 
- Grimme gegongen, 3085.
- 
                     Banan heardlíce grimme ongieldað, - Sal. 132: Gú. 959.
 
- 
                     Grimme greótan to bewail bitterly, - Sal. 376.
 
- I a. of personifications :---
- 
                     Án wiht ... grimme grymetað ... Módor is ..., - 81, 3.
 
- 
                  Bryne grimme gemencged, - Wlfst. 26, 7: 94, 2.
 
- 
                  Smylte sǽ súðerne wind oft grimme gedréfeð, - Met. 5, 8.
 
- 
                  Him grimme on woruldsǽlda wind wráðe bláweð, - 7, 51.
 
- 
                  Þæt sceal wrecan sweart líg sáre and grimme, - Gen. 2415: Cri. 971.
 
- 
                  Secg wundað grimme, - Rún. 15.
 
- 
                  Ofn wæs gegléded swá hé grimmost mihte, - Dan. 227.
 
Bosworth, Joseph. “grimme.” In An Anglo-Saxon Dictionary Online, edited by Thomas Northcote Toller, Christ Sean, and Ondřej Tichy. Prague: Faculty of Arts, Charles University, 2014. https://bosworthtoller.com/51219.
Checked: 0