lácnung
- noun [ feminine ]
-
Lácnung medicamen, R. Ben:
medicamentum,
- Hpt. Gl. 478.
-
On gódan lǽce biþ gelang seóces mannes lácnung
the sick man's cure depends on a good doctor,
- L. Pen, 1; Th. ii. 278, 4.
-
Ða hé gehǽlde ðe lácnunga beþorftun
eos qui cura indigebant sanabat,
- Lk. Skt. 9, 11.
-
Gebéte wið hine ða wunde and begyte him ða lácnunge
componset ei vulnus, et sanationem ei comparet,
- L. Ecg. P. iv. 22; Th. ii. 210, 25