ord-fruma
- noun [ masculine ]
- 
                  Ordfruma origo, - Ælfc. Gr. 9, 3; Som. 8, 58.
 
- 
                  Ós byþ ordfruma ǽlcere sprǽce, Runic pm. Kmbl. 340, - 5; Rún. 4.
 
- 
                     Crist, ordfruma ǽlcere gife, - Homl. Th. ii. 526, 7.
 
- 
                     Ordfruma ealre clǽnnesse, - Blickl. Homl. 13, 21.
 
- 
                     Drihten is ordfruma ( auctor ) ealra eadignesse,- Bd. 4, 30; S. 609, 16.
 
- 
                     God, lífes ordfruma, - Exon. Th. 14, 30; Cri. 227.
 
- 
                     Ordfruma ealra gescafta, - Cd. Th. 292, 17; Sat. 442.
 
- 
                     Se wæs ordfruma ( auctor ) ðæs gefeohtes,- Bd. 3, 24; S. 556, 32.
 
- 
                     Danaus ðæs yfeles ordfruma scelerum fabricator Danaus, - Ors. 1, 8; Swt. 40, 16: Nicod. 6; Thw. 3, 14: 29; Thw. 17, 4.
 
- 
                     Wæs mín fæder æþele ordfruma, - Beo. Th. 531; B. 263.
 
- 
                     Daniel wæs ordfruma earmre láfe, - Cd. Th. 225, 10; Dan. 152.
 
- 
                     Ðonne beóþ ða synfullan genyðerade mid heora ordfruman, swá hé genyðerad wearþ, - Blickl. Homl. 33, 1.
 
Bosworth, Joseph. “ord-fruma.” In An Anglo-Saxon Dictionary Online, edited by Thomas Northcote Toller, Christ Sean, and Ondřej Tichy. Prague: Faculty of Arts, Charles University, 2014. https://bosworthtoller.com/24904.
Checked: 0