Róm
- noun [ feminine ]
- 
               Ðá wæs ábrocen burga cyst, beadurincum wæs Róm gerýmed, - Met. 1, 19.
 
- 
               Hér onféng Ecgbriht pallium æt Róme, - Chr. 735; Erl. 47, 19.
 
- 
               Petrus gesæt biscepsetl on Róme, - 45; Erl. 6, 20.
 
- 
               Hér sendon Brytwalas tó Róme, - 443; Erl. 10, 21 : 721; Erl. 44, 25.
 
- 
               Ðæt hé of Róme cóme, - Bd. 1, 25; S. 486, 25.
 
- 
               Hé mid ealre his firde wið Róme weard farende wæs, Ors. 5, 11; Swt. 236, 9. ¶ The combination Róme-, Róma-burh is also frequent :-- Wearþ Rómeburg getimbred fram twám gebróðrum,- Ors. 2, 2; Swt. 64, 21.
 
- 
               Swá mildelíce wæs Rómeburg on fruman gehálgod, - Swt. 66, 4.
 
- 
               Twám geárum ǽr Rómaburh ábrocen wǽre ... wæs Rómaburh ábrocen fram Gotum, - Bd. 1, 11; S, 480, 10-12.
 
- 
               On Rómebyrig, - Apstls. Kmbl. 22; Ap. 11.
 
- 
               Hér Gotan ábrǽcon Rómeburg, - Chr. 409; Erl. 10, 7.
 
Bosworth, Joseph. “Róm.” In An Anglo-Saxon Dictionary Online, edited by Thomas Northcote Toller, Christ Sean, and Ondřej Tichy. Prague: Faculty of Arts, Charles University, 2014. https://bosworthtoller.com/25959.
Checked: 0