a-yrnan
- verb [ strong ]
- 
                    To náhte híg becumaþ swá swá a-yrnende wæter ad nihilum devenient tamquam aqua decurrens, - Ps. Lamb. 57, 8 .
 
- 
                    Swá neáh wæs þúsend wintra a-urnen so near was a thousand winters gone, - Chr. 973; Th. 226, 5, col. 1 ;
- Edg. 16 :
- Cd. 79; Th. 98, 6 ;
- Gen. 1626 .
 
-  A-urnenre tíde in or at a declining time, the time being far spent or gone. 
- 
                    A-urnen biþ is run out, passed, - Som.
 
Bosworth, Joseph. “a-yrnan.” In An Anglo-Saxon Dictionary Online, edited by Thomas Northcote Toller, Christ Sean, and Ondřej Tichy. Prague: Faculty of Arts, Charles University, 2014. https://bosworthtoller.com/2808.
Checked: 1