þífþ
- noun [ feminine ]
-
Be ánre nihtes (nihte, MS. B.) ðiéfðe (þýfte, MS. B.: þýfðe, MSS. G. H.). Gif hit bið nihteald þiéfð (þýfð, MS. H.)
if a day has elapsed since the theft was committed,
- L. In. 73; Th. i. 148, 10.
-
Móna se syofoða ... þýfð gestrangaþ,
- Lchdm. iii. 186, 22.
-
Gif hwá stalie on gewitnesse ealles his hírédes, gongen hié ealle on þeówot .x. wintre cniht mæg bión þiéfðe (þýfðe,
- MSS. B. H.) gewita (cf.
-
Betygen þiéfðe (þífðe,
- MS. H.), 37; Th. i. 124, 22.
-
Be ðýfðe betogenum. Gif hwá þífðe betogen sý,
- L. Ed. 6; Th. i. 162, 16.
-
Onsacan ðære þiéfðe (þeófðe,
- MS. B.), L. In. 46; Th. i. 130, 14.
-
Se ðe þýfðe forworht wǽre openlíce,
- L. Ath. v. 1, 4; Th. i. 228, 25.
-
Gif man leúd ofsleá an þeófðe, licge bútan wyrgelde,
- L. Wih. 25; Th. i. 42, 13.
-
Be ðeófes onfenge æt ðiéfðe,
- L. In. 28; Th. i. 120, 4: 37; Th. i. 124, 20.
-
Þýfðe,
- L. Ath. i. 3; Th. i. 200, 20.
-
Æt openre þýfðe,
- L. C. S. 26; Th. i. 392, 3.
-
Ðá geácsode se biscop ðæt ða bécc forstolene wǽron, bæd ðara bóca geornlíce ... man gerehte ðam biscope ða forstolenan bécc, and bóte æt ðære þýfðe,
- Chart. Th. 265, 10.
-
For þeófte oþþe for manslihte,
- L. Wil. ii. 1; Th. i. 489, 6.
-
Gif hé ða þiéfðe gedierne,
- L. In. 36; Th. i. 124, 17.
-
Ðæt hý on heora mǽge náne þýfðe (þeófðe) nyston,
- L. Ath. i. 13; Th. i. 206, 2: iv. 4; Th. i. 224, 6.
- Man forgá þýfðe (-a), i. 20; Th. i. 210, 3.
-
Ealles folces þing byþ ðe betere æt ðám þýfðum, v. 8,
- 9; Th. i. 238, 20.
-
Ðæncunge ðǽm ðe wið ðýfðe fylstaþ. Ic þancige Gode and eów eallum ðæs friðes ðe wé nú habbaþ æt ðǽm þýfðum,
- L. Edm. S. 5; Th. i. 250, 5.
-
Tó dý ðæt earm and eádig móte ágan ðæt hý mid rihte gestrýnaþ, and þeóf nyte hwǽr hé þýfðe (þeófte,
- MS. C.)
Bosworth, Joseph. “þífþ.” In An Anglo-Saxon Dictionary Online, edited by Thomas Northcote Toller, Christ Sean, and Ondřej Tichy. Prague: Faculty of Arts, Charles University, 2014. https://bosworthtoller.com/31848.
Checked: 0