un-tígan
- verb [ weak ]
- 
               Ic unbinde oððe untíge soluo, - Ælfc. Gr. 28 ;
- Zup. 177, 7.
 
- 
               Ne untígð ( soluit ) eówer ǽlc on restedæge his oxan oððe assan fram ðære binne? - Lk. Skt. 13, 15.
 
- 
              Gyt gemétaþ assan folan getíged ... untígaþ hyne. Gif inc hwá áhsaþ hwí gyt hyne untígeaþ ... Ðá hig hine untígdon, ðá cwǽdon ða hláfordas: 'Hwí untíge gé ðæne folan,' - 19, 30-33: Mk. Skt. 11, 2-4.
 
- 
               Petrus ðone ryððan untígde, - Homl. Th. i. 374, 2.
 
- 
             Ðá sende God his apostolas tó gebundenum mancynne, and hit hí untígan. Hú untígdon hí ðone assan? - 208, 4-6.
 
- 
               Untýgaþ hí, - 206, 11.
 
- 
              Hwæt dó gyt ðone folan untígende? - Mk. Skt. 11, 5.
 
- 
               Se ðe gesyhð assan clipiende oððe untíende (-tí[g]edne?) yrnan, - Lchdm. iii. 198, 12.
 
- 
               Ðonne wé sind gelaðode, ðonne sind wé untígede, - Homl. Th, i. 210, 7, 9.
 
Bosworth, Joseph. “un-tígan.” In An Anglo-Saxon Dictionary Online, edited by Thomas Northcote Toller, Christ Sean, and Ondřej Tichy. Prague: Faculty of Arts, Charles University, 2014. https://bosworthtoller.com/33872.
Checked: 1