wíd-gil
- adjective
- 
               Wídgil passiva, vasta, - Hpt. Gl. 527, 52.
 
- 
               Ðæt is suíðe rúm weg and wídgille lata et spatiosa via est, - Past. 18 ; Swt. 133, 20.
 
- 
               Ðæt fenn mid menigfealdan bígnyssum wídgille and lang þurh*-*wunaþ on norðsǽ, - Guthl. 3 ; Gdwin. 20, 8.
 
- 
               Sió wídgille passivus, - Wrt. Voc. ii. 65, 55.
 
- 
               Wídgilles fæces spatiosae intercapedinis, - Hpt. Gl. 434, 46.
 
- 
               Wídgilles embhwerftes vasti orbis, - Hymn. Surt. 104, 7.
 
- 
               Ðæs wídgillan wéstenes ða ungearwan stówe, - Guthl. 3 ; Gdwin. 20, 10.
 
- 
               On stówe wídgylre in loco spatioso. - Ps. Spl. 30, 10.
 
- 
               Tó gódum lande and wídgillum in terram bonam et spatiosam, - Ex. 3, 8.
 
- 
               Hwider arn ðæt wæter of ðam wídgillan flód . . . ? Wén is ðæt ðæt wæter gewende tó ðære wídgillan niwe lnysse, Boutr. Scrd. 21, 13-14.
- 
               Tó ánre wídgyllan byrig, - Homl. Skt. i. 3, 82.
 
- 
               On ðam wídgillan lande, - Num. 21, 25: Homl. Th. ii. 222, 29.
 
- 
               Geond ðone wídgillan munt, - Blickl. Homl. 199, 12 : Homl. Skt. ii. 26, 207.
 
- 
               Ða wídgillan sǽ, - Hexam. 4; Norm. 6, 24.
 
- 
               Ofer ðæt wídgille wésten, - Ælfc. T. Grn. 5, 40: Jos. 11, 16.
 
- 
               Behealde hé hú wídgille ðæs heofones hwealfa bíþ (hú widgil sint heofones hwealfe, Met. 10, 6) late patentes aetheris cernat plagas, - Bt. 19; Fox 68, 22.
 
- 
               Widgille passivos, - Hpt. Gl. 405, 64.
 
- 
               Sum con wonga bigong, wegas wídgielle, - Exon. Th. 42, 31 ; Cri. 681.
 
- 
               Ic com brǽdre and wídgielra ðonne ðes wong gréna, - 425, 4; Rä. 41, 51.
 
- 
               Wídgelra, - 426, 33; Rä. 41, 83.
 
Bosworth, Joseph. “wíd-gil.” In An Anglo-Saxon Dictionary Online, edited by Thomas Northcote Toller, Christ Sean, and Ondřej Tichy. Prague: Faculty of Arts, Charles University, 2014. https://bosworthtoller.com/35555.
Checked: 0