Bosworth Toller's

Anglo-Saxon

Dictionary online

wíf-mann

  • noun [ masculine ]
Dictionary links
Grammar
wíf-mann, (wím-, wim-?), es; m. (but seó wífman occurs). I.
a woman
Show examples
  • Wé lǽraþ ðæt ǽnig wífman neáh weófode ne cume ða hwíte ðe man mæssige,

      L. Edg. C. 45 ; Th. ii. 254, 3.
  • Ðara manna sum wæs bescoren preóst, sum wæs lǽwede, sum wæs wífmon (

    femina,

    )
      Bd. 5, 12 ; S. 628, 35.
  • Minutia hátte án wífmon, ðe on heora wísan sceolde nunne beón. Seó hæfde geháten. . . ðæt heó wolde hiere líf on fǽmnháde álibban

    Minucia, virgo vestalis,

      Ors. 3, 6; Swt. 108, 15.
  • Seó wífman (seó wím-man, vv. 18, 22)

    Jahel,

      Jud. 4, 21.
  • Wífmannes loccas

    crines,

      Wrt. Voc. i. 42, 49.
  • Wífmannes innoð

    matrix, uterus,

      44, 39.
  • Ne scríde nán wǽpman mid wífmannes reáfe

    (veste feminea),

      Deut. 22, 5.
  • Be wífmannes beweddunge,

      L. Edm. B. 1; Th. i. 254.
  • Be ungewintredes wífmannes nédhǽmde. Gif mon ungewintrædne wífmon tó niédhǽmde geþreátige,

      L. Alf. pol. 26 ; Th. i. 78, 16.
  • Nú cweðe gé ðæt gé ne magon beón bútan wímmannes þénungum,

      L. Ælfc. C. 6 ; Th. ii. 344, 19.
  • God geworhte ðæt ribb tó ánum wífmen (

    in mulierem),

      Gen. 2, 22.
  • Ðæt bisceop . . . næbbe on his húse nǽnne wífman, búton hit sý his módor . . . ,

      L. Ælfc. C. 5; Th. ii. 344, 13.
  • Gif hwá wille wið wífman (

    cum muliere

    ) unrihtlíce hǽman,
      L. Edg. C. 33; Th. ii. 274, 10.
  • Þeówne wímman

    ancillam,

      L. Ecg. C. 25; Th. ii. 150, 18.
  • God hí geworhte wǽpnedman and wímman (wýfman, v.l., hiuu ł wífmon, Lind.: wifmenn, Rush.)

    masculum et feminam fecit eos Deus,

      Mk. Skt. 10, 6.
  • Wépmen ge wífmen

    viri ac feminae,

      Bd. 3, 5; S. 527, 7.
  • Wífmenn,

      Exon. Th. 460, 12; Hö. 16.
  • Hæleþa gemót, wítgena weorod, wífmonna þreát, fela fǽmnena, folces unrím,

      462, 7 ; Hö. 48.
  • Wǽpmanna sang and wífmanna sang,

      Homl. Th. i. 442, 1.
  • Wæs micel ege from ðǽm wífmonnum (

    the Amazons

    ),
      Ors. 1, 10; Swt. 46, 27.
  • I a. a

    serving-woman :-- Gif hwylc wíf (mulier) hire wífman (ancillam suam) swingð, and heó þurh ða swingle wyrð deád . . . fæste seó hlǽfdige (domino )

    .vii. geár,
      L. Ecg. P. ii. 4; Th. ii. 182, 32 : ii. 4, tit.; Th. ii. 180, 6.
  • Heó freóde Hægelflǽde hire wímman,

      Chart. Erl. 253, 16.
  • God gewítnode ealle lus wímmen (

    uxorem ancillasque suas

    ),
      Gen. 20, 18.
applied to plants,
female
Show examples
  • Gif man scyle mugcwyrt tó lǽcedóme habban, ðonne nime man . . . ða grénan wífmen,

      Lchdm. iii. 72, 21.
Etymology
[Laym. wifmon, wimmon : Orm. wifmann, wimmann: A. R. wummon : Ayenb. wyfman.]
Linked entries
v.  wím-man.
Full form

Word-wheel

  • wíf-mann, n.