Bosworth Toller's

Anglo-Saxon

Dictionary online

wirgung

  • noun [ feminine ]
Dictionary links
Grammar
wirgung, e; f.
Cursing, a curse
Show examples
  • Uae getácnaþ hwílon wyrigunge (wyriunge, v. l.) . . . On wyrigunge: Uae tibi sit wá ðé sí,

    • Ælfc. Gr. 48
    • ;
    • Zup. 278, 12-16.
  • Wyrgendras, ðæra múð bið mid wyrigunge (wyriunge, v. l.) áfylled,

      Homl. Skt. i. 17, 43.
  • Hé fordéð his sáwle mid ðære mánfullan wyriunge . . . Úre tunge is gesceapen tó Godes herungum, ná tó deófollícum wyriungum

      Homl. Th. ii. 36, 3-6.
  • Wyrgunge

    maledictionem,

      Ps. Lamb. 108, 18.
  • Heó wolde ðone sunu ðe hí getirigde mid wyriungum gebindan,

      Homl. Th. ii. 30, 6.
  • Tǽlincga oððe wærginga hit getácnaþ,

      Lchdm. iii. 214, 16.
Etymology
[
Ne wrec þu þe mid wussinge ne mid warienge,
    O. E. Homl. ii. 179, 23.
Wariunge,
    A. R. 200, 28.
War*-*ryynge malediccio, imprecacio,
    Prompt. Parv. 516, and see note.
]
Linked entries
v.  wergung.
Full form

Word-wheel

  • wirgung, n.