á-cólian
- verb [ weak ]
-
Ðæt se líg in him sylfum ácólode (
refrigesceret
),- Gr. D. 48, 10.
-
Seó hǽto ðæs fýres ácólode,
- Hml. S. 30, 451.
-
Se ofon ácólode sóna,
- Shrn. 31, 22.
-
Ðú ðíne fét léte in deáðe ácólian,
- Angl. xii. 508, 15.
-
Gif wund on men ácólod sý,
- Lch. i. 194, 23.
- Of ðám swíðe ácólodan magan, oððe of ðám tó swíðe áhátodan, ii. 60, 18.
-
Manegra lufu ácólað [
refrigescet
),- Mt. 24, 12.
-
Hé mid ealle ácólað (
frigescit
),- Past. 447, 10.
-
Ðý lǽs anda ákólige,
- 150, 1.
-
Ácólige,
- Lch. iii. 442, 21.
-
Ácólige (
tepescat
) bryne gástes,- Hy. S. 26, 32.
-
Ǽr ðæt fýr ðǽre willunge from ðám móde ácólie,
- Bd. 1, 27; M. 80, 31.
-
Hí lǽtað ácólian ðá innecundan lufan,
- Past. 139, 8.
-
Wearð se sóða geleáfa ácólad,
- Wlfst. 270, 2.
-
Bið manna lufu ácólod,
- Hml. Th. ii. 542, 26.
-
Ic Godes þeówdóm ácóledne behreówsige,
- C. D. iii. 349, 8.
Bosworth, Joseph. “á-cólian.” In An Anglo-Saxon Dictionary Online, edited by Thomas Northcote Toller, Christ Sean, and Ondřej Tichy. Prague: Faculty of Arts, Charles University, 2014. https://bosworthtoller.com/37451.
Checked: 0