á-feallan
-
Assael hrædlíce áfeóll
Asael protinus occumbit
,- Past. 296, 16.
-
Hé mid þý horse áfeóll,
- Ors. 3, 7; S. 118, 5.
-
Hé áfeóll ofdúneweard,
- Gr. D. 24, 25.
-
Þá englas þe þanon áfeóllon,
- Hml. A. 2, 34.
-
Nán mon ne bitt óðerne ðæt hé hine rǽre, gif hé self nát ðæt hé áfeallen bið. Past. 441,
- 10. ¶ used figuratively :--
-
Ðætte ðá ðe gestondan ne meahton, gif hí áfeallan scolden, ðæt hí áfeóllen on ðæt hnesce bedd ðæs gesinscipes,
- 397, 22.
-
Ic for þám ege nyþer on þá eorþan áfeóll, and hé mé up áhóf,
- Nic. 10, 40: Hml. A. 183, 75.
-
Efne Aman niþer áfeallen tó þǽre cwéne fótum,
- 100, 272.
-
Hym of þám andwlytan nyðer áfeóll se cancer,
- Hml. A. 183, 70.
-
Him ðá hǽr áfeóllon,
- Gr. D. 157, 8.
-
Þǽm áfeóllan þá eágan of þǽm heáfde,
- Shrn. 93, 37.
-
Se hreófla wearð nyðer áfeallen,
- Hml. A. 192, 320.
-
Mé áfeóll seó ǽfentíd þæs dæges,
- Gr. D. 83, 15.
-
Sé þe áfealð earfoðlíce hé ætwint, Lch. iii. 150, l. (l a) of moral failure,
to fall
into sin :-- Hí áfellað on hefegum scyldum,- Past. 437, 3.
- Hí áfeallað on micla scylda, 7.
-
Áscoben áfeóll
inpulsus versalus sum
.- Bl. Gl.
-
Sé áfealleþ, sé þe deófol weorþeþ, Bl. H. 31, l. Ǽlc þára áfealð þe þé (
God
) flýgð,- Shrn. 166, 24.
-
Láriówas áfeóllun,
- Cht. Crw. 19, 7.
-
Sió lár áfeallen wæs,
- Past. 7, 16.
-
Áfeallan of ðǽre weámódnesse ðe hit ǽr on áhafen wæs,
- 297, 19.
-
Ǽlc riht áfeóll,
- Chr. noo; P. 235, 24.
Bosworth, Joseph. “á-feallan.” In An Anglo-Saxon Dictionary Online, edited by Thomas Northcote Toller, Christ Sean, and Ondřej Tichy. Prague: Faculty of Arts, Charles University, 2014. https://bosworthtoller.com/38175.
Checked: 0