á-hreddan
-
Hié þá herehýþa áhreddon,
- Chr. 894; P. 85, 20: 917; P. 98, 7.
-
Gener
vel árede erue, i. defende,
- Wrt. Voc. ii. 144, 6.
-
Áhrede mé hefiges níðes feónda mínra,
- Ps. Th. 58, 1.
- Mennen þe þú áhreddest wælclommum. Gen. 2127.
-
Hé hí wolcne bewreáh, wráðum áhredde
expandit nubem in protectionem eorum,
- Ps. Th. 104, 34.
-
Þone wérgan heáp wráðum áhreddan,
- Cri. 16.
-
Drihten hý áhret æt þám synfullum
Dominus eruet eos a peccatoribus,
- Ps. Th. 36, 39.
-
Gyf hit man æt ðeófes handa áhret,
- Ll. Th. i. 226, 4.
-
Hí áhreddon ꝥ cild æt þám wulfe,
- Hml. S. 30, 185.
-
Áhrede míne sáwle æt þám unrihtan wísan
eripe animam meam ab impio,
- Ps. Th. 16, 12.
-
Tó læt ꝥ hé þá sáuwle æt þon wiþerweardan áhredde,
- Bl. H. 43, 24.
-
Hé wæs áhred æt his feóndum,
- Ps. Th. 4, arg.
-
Hé hí áhredde fram deófles anwealde,
- Hml. Th. i. 334, 7.
-
Hé hí fram frecednyssum áhredde,
- 574, 20.
- Þæt wé beón áhredde fram forwyrde, ii. 266, 12.
-
Betere wé áhreddon ús sylfe of ðissere burhware gehlýde,
- Hml. S. 23, 202.
-
Of deófles gewealde áhreddan,
- Wlfst. 22, 3.
- Tó áhreddenne Loth of þám fýre. Scrd. 22, 40.
-
Woruldfeoh ðæs ic on sceotendum áhredde,
- Gen. 2144.
-
Swá God his folc áhredde wið þone cyning . . . swá hé árett his gecorenan wið þone deófol,
- Hml. Th. ii. 200, 10-14.
- Godes módor hí áhredde wið heora feóndum. Chr. 994; P. 129, 4.
-
Hé áhredde ꝥ folc wiþ þone hunger,
- Gen. pref. Thw. 3, 23.
-
Hí his mágas áhredde wið heora réðnysse,
- Hml. S. 25, 409.
-
ꝥ hé ús áhredde wið þone feónd,
- 26, 20.
-
Ic wylle áhreddan míne eówde wið eów,
- Hml. Th. i. 242, 13.
-
Wið þysne cyning tó áhredenne (-dd-,
v. l.
) úre leóde,- Hml. S. 26, 23.
-
Hí áhredde wurdon wið Pharao,
- Hml. Th. ii. 266, 20.
Bosworth, Joseph. “á-hreddan.” In An Anglo-Saxon Dictionary Online, edited by Thomas Northcote Toller, Christ Sean, and Ondřej Tichy. Prague: Faculty of Arts, Charles University, 2014. https://bosworthtoller.com/38371.
Checked: 0