á-lúcan
- 
               Up álúcþ eradicat, extirpat, - Wrt. Voc. ii. 144, 19.
 
- 
               Út álúcþ evellit, i. eradicat, 32.
- 
               Hé Út álúceð ( evellet ) of grýne fót mínne,- Ps. Spl. 24, 16: 51, 5.
 
- 
               Hit álúcð þæs mannes mód, - Wlfst. 242, 9.
 
- 
               Þý lés álúcæ ( eradicetis ) þone hwéte,- Mt. R. 13, 29.
 
- 
               Áweg álúcan discludere, - Wrt. Voc. ii. 27, 51.
 
- 
               Of ðám munte álúcan ꝥ hreósende clif ruituram rupem ex monte evellere, - Gr. D. 213, 16.
 
- 
               Biþ út álocan excluditur, i. ejicitur, extra ponitur, - Wrt. Voc. ii. 146, 23.
 
- 
               Út álocena evellantur, - 32, 71.
 
- 
               Up álocene eruta, - 144, 10.
 
- 
               Út álocene euulsum, - An. Ox. 2903.
 
- 
               Út álocen sý evellatur (foenum ), - Ps. Spl. 128, 5.
 
- 
               Næs ꝥ cedertreów upp álocen ( evulsum ),- Gr. D. 191, 8.
 
- 
               Upp álocenum þornum spinis erutis, - 103, 17.
 
- 
               Hé wæs álocen ( evulsus est ) of ðǽre wununge his líchoman,- 326, 14.
 
- 
               Se wyrtruma of his heortan biþ álocen and onweg ánumen, - Bl. H. 55, 9.
 
Bosworth, Joseph. “á-lúcan.” In An Anglo-Saxon Dictionary Online, edited by Thomas Northcote Toller, Christ Sean, and Ondřej Tichy. Prague: Faculty of Arts, Charles University, 2014. https://bosworthtoller.com/38492.
Checked: 0