a-rédian
- verb [ weak ]
-
Hit bið mid ðǽére líðelican manunga tó ðám áredod ðæt hit sceal suíðe hrædlíce áfeallan of ðǽre weámódnesse,
- Past. 297, 18.
-
Eall ðiss áredað se reccere suíðe ryhte
omne hoc a rectore agitur,
- Past. 169, 3.
-
Gif hé ceáp áredige
if he make a bargain,
- Ll. Th. i. 274, 23.
-
Drihten ús geunne þæt wé magan his willan áredian,
- Wlfst. 50, 8.
-
Gif hé swá áredad bið (cf. the later (Winteney) version: Gyf heó swilc áfunde byð) on þǽre cumlíðnesse þæt hé ne sý wyrðe þǽre scyrunge
si non fuerit talis qui mereatur proici,
- R. Ben. 109, 20.
-
Þe lǽs þe hý unwære wurðan áredode (-reodade,
v. l.
),- Wlfst. 79, 16: 273, 18.
-
Fultuma mé ꝥ ic simle þone rǽd árædige ðe ðé lícworðe sí,
- Shrn. 170, 30 : Angl. xii. 512, 32.
-
Búton hé ðone tíman áredige ðæs lǽcedðmes
nisi cum tempore medicamenta conveniant,
- Past. 153, 4.
-
Wé sculon geleornian ðæt wé suíðe wærlíce gecópe tiid áredigen, and ðonne sió stemn gesceádwíslíce ðone múð ontýne, and eác ðá tíd gesceádwíslíce áredigen ðe sió suíge hine betýnan scyle
nobis caute discendum est quatenus os discretum et congruo tempore vox aperiat, et rursum congruo taciturnitas claudat,
- 277, 1-3.
-
Áblend þisse þeóde andgyt, þæt hí rǽd ne áredian,
- Wlfst. 47, 21.
-
Hié nabbað ðá gesceádwísnesse ðæt hié cunnen ðæs ðinges tíman áredian,
- Past. 287, 7.
- Rihtne weig áredian tó þám écan háme. Shrn. 163, 27.
-
Þone circul þás iunge preóstas ne mihton nǽfre áredian, for þám þe ys uneáðe cúð þám ealdum witum,
- Angl. viii. 319, 9.
-
Nabbe gé ná gódne tíman áredodne, mín dohtor is nú swíþe bisig,
- Ap. Th. 20, 5.
Bosworth, Joseph. “a-rédian.” In An Anglo-Saxon Dictionary Online, edited by Thomas Northcote Toller, Christ Sean, and Ondřej Tichy. Prague: Faculty of Arts, Charles University, 2014. https://bosworthtoller.com/38904.
Checked: 0