á-sceótan
- verb
-
Sió costung út ásciét (-sciéð, v. l.) on weorc
tentatio usque ad operationem prosilit,
- Past. 71, 7.
-
Án út ásceát of weorode,
- Ors. 3, 6; S. 108, 10.
-
Se scyttel ásceát of þǽre fetere,
- Hml. S. 21, 419.
-
Áscuton þá gástas of ðǽre niwelnysse,
- Hml. Th. ii. 350, 32.
-
Án scytta áscét ána flán,
- Hml. S. 18, 220.
-
Wearð upp áscoten swýðlicu mycelnes þæs stánclifes
ingentis saxi moles erupta est,
- Gr. D. 12, 8.
-
Se stán wæs ásceoten gecyndelíce of þám munte
saxum naturaliter egrediens,
- Gr. D. 49, 7.
-
Hí cwǽdon ꝥ se lǽce sceolde ásceótan (
lance
) ꝥ geswell; þá dyde hé swá, and þǽr sáh út wyrms,- Hml. S. 20, 63.
-
Ásceótende
eviscerando,
- An. Ox. 46, 47.
-
Hine wearþ óþer eáge mid ánre flán út áscoten
ictu sagittae oculum perdidit,
- Ors. 3, 7; S. 112, 15.
Bosworth, Joseph. “á-sceótan.” In An Anglo-Saxon Dictionary Online, edited by Thomas Northcote Toller, Christ Sean, and Ondřej Tichy. Prague: Faculty of Arts, Charles University, 2014. https://bosworthtoller.com/38972.
Checked: 0