á-styrian
- verb [ weak ]
-
Hé ástirode his geteld
movens tabemaculum suum.
- Gen. 13, 18.
-
Hé ástyrede his fyrdwíc forð tó Jordanen, Jos. 3, I. Fram ástere
remove,
- Kent. Gl. 78.
-
Ne bið ástered nou
commovebitur,
- 340.
-
Fram ðé ástyred,
- Hml. S. 15. 72.
-
Ic mé of þǽre stówe ástyrede,
- Hml. S. 236, 457.
-
Hí of ðam stedum þá hors ástyrian ne mihton,
- Gr. D. 15, 6.
-
Þú ealle ðá unstillan gesceafta tó þínum willan ástyrast
das cuncta moveri,
- Bt. 33, 4 ;
- F. 128, 9.
-
Syle drincan, sóna hyt þone innoð ástyreþ,
- Lch. i. 2, 26, 17.
-
Ðeós wyrt þone migþan ástyreþ,
- 278, 8,
-
Þonne þæt mód se wind strongra geswinca ástyrað,
- Bt. 12 ;
- F. 36, 19.
-
Mid wistlunga mon mæg hund ástyrigean
sibilus catulos instigat.
- Past. 173, 22.
-
Heródes wearð micclum ástyred,
- Hml. Th. i. 78, 9.
-
Wæs þis land swíðe ástirad,
- Chr. 1007 ;
- P. 222, 27.
-
Wearð se cásere for þǽre wógunge ástyrod,
- Hml. S. 7, 301.
-
Wearð þ folc ástyrod on swíðlicum hreame
they cried out excitedly,
- 31, 281.
-
Ástirod ongén eów
adversum vos coitcitatus,
- Deut. 9, 19 : Chr. 1052 ;
- P. 180, 9.
-
Se cyng wearð wið hine ástyrod,
- 1095 ;
- P. 230, 23.
-
Hé wearð swá swíðe ástirod
(commota fuerunt viscera ejus),
-
þæt him feóllon asteáras,
- Gen. 43, 30.
-
Wæs hire heorte ástired,
- Hml. S. 30, 339.
-
Ásterede
concitati,
- Kent. Gl. 1013.
-
Ne ástyrað þǽra rihtwísra gesihð him nǽnne ógan,
- Hml. Th. i. 334, 8.
-
Hé sace ne ástyrede,
- 320, 15.
-
Se deófol ástyrode þá éhtnysse,
- Hml. S. 16, 198.
-
Ðí lǽs seó bóc ǽðryt þurh hire micelnysse ástyrige,
- Hml. Th. ii. 520, 5.
-
Wearð ástyred mycel éhtnys,
- Hml. S. II, 5.
-
Ástyrod,
- Ll. Th. ii. 342, 19.
-
:-- Hú se deáda stán oððe þ dumbe treów mæge gehelpan, þonne hí sylfe ne ástyriað of ðǽre stówe nǽfre,
- Hml. S. 17, 135.
Bosworth, Joseph. “á-styrian.” In An Anglo-Saxon Dictionary Online, edited by Thomas Northcote Toller, Christ Sean, and Ondřej Tichy. Prague: Faculty of Arts, Charles University, 2014. https://bosworthtoller.com/39121.
Checked: 1