be-galan
- verb
 
- 
                  
He on deófla naman begól þone gramlican drenc,
- Hml. S. 14, 76.
 
 - 
                  
Þá beóð begalene quae incan-tantur,
-  Bl. Gl.
 
 
- 
                  
Sygegealdor ic begale, sigegyrd ic mé wege,
- Lch. i. 388, 15.
 
               [Þe londes men hire (a snake) begaleð , 
- O. E. Hml. ii. 197, 20.
 
- Laym. 19256.
 
Bosworth, Joseph. “be-galan.” In An Anglo-Saxon Dictionary Online, edited by Thomas Northcote Toller, Christ Sean, and Ondřej Tichy. Prague: Faculty of Arts, Charles University, 2014. https://bosworthtoller.com/39754.
Checked: 1