beód-fers
- noun [ masculineneuter ]
- 
               Be ðám ðe tó late tó beódferse cumað (ad mensam veniunt), - R. Ben. 67, 19.
 
- 
               Sé þe tó his beódferse ne cume ad mensam qui ante versum ne occurrerit, - 69, 9.
 
- 
               Hé tó Furtunates mýsan becom, ǽr þám þe hé his beódfers sunge (Gode þone lofsang ásægde, swá swá sume men gewuniaþ, ꝥ hí singað. . . ǽr hí etan, v. l. ),- Gr. D. 62, 9.
 
Bosworth, Joseph. “beód-fers.” In An Anglo-Saxon Dictionary Online, edited by Thomas Northcote Toller, Christ Sean, and Ondřej Tichy. Prague: Faculty of Arts, Charles University, 2014. https://bosworthtoller.com/39959.
Checked: 0