dærst
- noun [ feminine ]
 
- 
                  
Þræst (drosne derstan, Ps. Srt.) is
faex ejus,
- Ps. Spl. 74, 8.
 
 - 
                  
Of láme dærstan (derstan, Ps. Srt.)
de luto faecis,
- Ps. Spl. C. 39, 2.
 
 - 
                  
Nim wínes dræstan,
- Lch. ii. 102, 7: 296, 8.
 
 - Ecedes dræstan, iii. 42, 22.
 
- 
                     
From darste ł ðærfe
a fermento,
- Mt. L. 16, 11.
 
 - 
                     
Tó ðærste
fermento,
- 13, 33.
 
 - 
                     
Tó dærsto,
- Lk. p. 8, 6.
 
 - 
                     
From dærsto (dǽrstum,
- R.), Mk. L. 8, 15.
 
 - 
                     
Daege ðaere dærstana
die azymorum,
- Mk. L. 14, 12: Lk. L. R. 22, 1, 7.
 
 - 
                     
From dærstum ł ðærfe
a fermento,
- Mt. L. 16, 6, 12: Lk. p. 7, 12.
 
 - 
                     
Daerstum,
- Rtl. 25, 17.
 
 - 
                     
On dærstum ł on ðearfum
in azymis,
19. - 
                     
Giclǽnsað ðá alde dærsto (o
from a) expurgate vetus fermentum,
13. 
Bosworth, Joseph. “dærst.” In An Anglo-Saxon Dictionary Online, edited by Thomas Northcote Toller, Christ Sean, and Ondřej Tichy. Prague: Faculty of Arts, Charles University, 2014. https://bosworthtoller.com/42581.
Checked: 0