dun
- 
               Dun balidus, - Wrt. Voc. ii. 125, 4.
 
- 
               Dunn (printed dunu) natius, - 62, 6.
 
- 
               On horse dunnan sittan ferðrunge getácnað, - Lch. iii. 202, 30.
 
- 
               Ðá námon þá deófolgildan þone dunnan (dumban, v. l. ) oxan,- Hml. S. 18, 112.
 
- 
               Hyre betstan dunnan tunecan, - Cht. Th. 537, 31.
 
- 
               On ðá twégen dunne stánes ... ðone dunnan stán wiðforan ðám burggete, - C. D. iii. 85, 10, 13.
 
Bosworth, Joseph. “dun.” In An Anglo-Saxon Dictionary Online, edited by Thomas Northcote Toller, Christ Sean, and Ondřej Tichy. Prague: Faculty of Arts, Charles University, 2014. https://bosworthtoller.com/43064.
Checked: 0