ge-drífan
- 
                  
Gif ic in Belzebub fordrífo dióules, suno iúera in huǽm hiá gedrífes
(eiciunt)
- 1, Mt. L. 12, 27.
 
 - 
                  
Hé gedrifen wæs
(agebalur)
from diówlæ on woesternum,- Lk. L. 8, 29.
 
 - 
                  
Suna ríces biðon gedrifen
(eicientur)
in ðyóstrum,- Mt. L. 8, 12.
 
 
- 
                  
Þ scipp gedrifen wæs
(jactabatur)
from ýðum,- Mt. 14, 24.
 
 - 
                  
Ǽlc ceápscip frið hæbbe . . . gyf hit undrifen bið. And þéh hit gedriuen beó, and hit ætfleó tó hwilcre friðbyrig . . . , habban þá men frið,
- Ll. Th. i. 286, l.
 
 
- 
                  
Hé hreówlíce his ceáp gedrifan hæfde,
- Hml. S. 23, 585.
 
 
Bosworth, Joseph. “ge-drífan.” In An Anglo-Saxon Dictionary Online, edited by Thomas Northcote Toller, Christ Sean, and Ondřej Tichy. Prague: Faculty of Arts, Charles University, 2014. https://bosworthtoller.com/47692.
Checked: 0