ge-háwian
- verb [ weak ]
-
Ǽlc man ðára þe æágan heft ǽrest háwað þæs ðe hé geseón wolde oð ðone first þe hé hyt geháwað Þonne hé hyt geháwad heaft, ðonne gesyhð hé hit,
- Solil. H. 27, 7.
-
Þæt ic þé geháwian mæge
ut aspiciam te,
- 11, 18.
-
Ðreó þing sint neódbehéfe ðám eágan élcere sáwle: án is þæt hál sién; óðer þæt heó háwien ðes þe heó geseón wolden; þridde þæt hí magen geseón þæt þæt hí geháwian
tria ad animam pertinent, ut sana sit, ut aspiciat, ut videat,
- 30, 5.
-
Þá þá hí náht ne geháwedon
cum illi ex olivis oleum defluere non cernerent,
- Gr. D. 250, 25.
Bosworth, Joseph. “ge-háwian.” In An Anglo-Saxon Dictionary Online, edited by Thomas Northcote Toller, Christ Sean, and Ondřej Tichy. Prague: Faculty of Arts, Charles University, 2014. https://bosworthtoller.com/48235.
Checked: 0