ge-ícan
- 
                     Ofgif þǽre eorðan ꝥ hire is, and ꝥ dúst tó þám dúste geíc, - Hml. S. 23 b, 751.
 
- 
                     Genim þás wyrte wel gepunude . . . geýc þonne þǽrtó sumne dǽl huniges, - Lch. i. 312, 11.
 
- 
                     Fylstende and geécende adstipulans, - Wrt. Voc. ii. 9, 39.
 
- Þá geécte hé þǽrtó ꝥ word 'þines múðes,' Gr. D. 139, 10.
- 
                     Þá geíchte (-yhte, v. l. -écde, L., -écte, R.) hé (adiciens ) sum bigspell,- Lk. 19, 11.
 
- 
                     Tó wæccenne foresægde . . ., geécte bisin ( subjiciens parabolam ),- Mt. p. 19, 16.
 
- 
                     Tó gécde addens, - Jn. p. 5, 13.
 
- 
                     Stonde ꝥ ic and míne witan tó mínra yldrena dómum geýhton, - Ll. Th. i. 272, 32.
 
- 
                     Ne geéc ðú ne addas (quidquam verbis illius ), - Kent. Gl. 1074.
 
- 
                     Sí geáht addetur, 296.
- 
                     Geéced (-ad) addita, - Mt. p. 2, 13, 2.
 
- 
                     Tó geécað addunt (divitiae plurimos amicos ), - Kent. Gl. 667.
 
- 
                     Hé geíhte þá teáras þám teárum, - Hml. S. 23 b, 200.
 
- 
                     Hé tó geécde óðerne esne, - Lk. L. 20, 11, 12.
 
- 
                     Geéce tó leng his elne án, - 12, 25.
 
- 
                     Geýc twelf þǽrtó, - Angl. viii. 301, 20.
 
- 
                     Tó geécð addet (labiis ejus gratiam ), - Kent. Gl. 569.
 
- 
                     Gesald bið ł geéced (-íct, W. S.) bið iówh adicietur uobis, - Mk. L. R. 4, 24.
 
- 
                     Ðás ealle geéced biód eów, - Mt. R. 6, 33.
 
- 
                     Geíhte (géced, - L.), Lk. 12, 31.
 
- 
                  Swíðe wel hé hit geiécte (-ícte, v. l.) mid ðissum, þá hé cwæð . . . apte subjungitur . . ., - Past. 161, 18.
 
- 
                  Þá witan þá syþþan wǽron oft ꝥ seolfe geníwodon and mid góde gehíhtan, - Ll. Th. i. 166, 9.
 
- 
                  Hé cwæeth; ꝥ hé ne cóme nó þás bebodu tó brecanne, ac mid eallum gódum tó geécanne (cf. non veni solvere legenr sed adimplere, - Mt. 5, 17), 56, 2.
 
- 
                  Þonne deáh þis wiþ hunige geýced, - Lch. ii. 252, 15.
 
- 
                  Hé geiécð (-ícð, v. l. ) ðá ídelnesse ðe hé of áceorfan sceolde,- Past. 93, 21: 411, 30.
 
- 
                  Se mónð þe byð embolismus . . . geícð ꝥ gér ꝥ þæs geáres beóð þreóttýne mónðas, - Angl. viii. 309, 32.
 
- 
                  Hé Rómána bismer on þǽm færelte geiécte swíþor turpiorem ipse auxit infamiam, - Ors. 5, 2; S. 216, 16.
 
- 
                  Octauianus gerýmde Rómána ríce . . . and wæs for ðí Augustus gecíged, þæt is, 'geýcende his ríce.' Se nama gedafenað . . . Críste . . . sé ðe his heofonlice ríce geýhte, - Hml. Th. i. 32, 18-22.
 
- 
                  Geíc (-éc, L. R.) úrne geleáfan adauge nobis fidem, - Lk. 17, 5.
 
- 
                  Gif hwá . . . þás úre gyfe geieácnian wille oððe gemonifældan, geiéce him God eal gód hér on worlde, - Cht. Th. 125, 19.
 
- 
                  Ꝥ hé geéce ut augeat, - Kent. Gl. 833.
 
- 
                  Geíht auctus, - Wülck. Gl. 251, 2.
 
- 
                  God hæfð geéced mínne ege, - Bt. 39, 2; F. 212, 33.
 
- 
                  Gehíhte macta, - An. Ox. 4, 64.
 
- 
                     Þonne bið geýced and geedníwad moncyn þurh Meotud (cf. Sceal þonne ánra gehwylc . . . leoðum onfón and líchoman, edgeong wesan, 1030-3), - Cri. 1040.
 
Bosworth, Joseph. “ge-ícan.” In An Anglo-Saxon Dictionary Online, edited by Thomas Northcote Toller, Christ Sean, and Ondřej Tichy. Prague: Faculty of Arts, Charles University, 2014. https://bosworthtoller.com/48508.
Checked: 0