gifan
- 
               Doto, -as, dono vel gifu, Wrt. Voc. ii. 142, l. Geben (gibaen, Ep. Gl.) wæs inpendebatur ,- Txts. 71, 1086.
 
- Se wela þe se cyning gifþ his deórlingum. Bt. 29, 1 ; F. 102, 3.
- 
                  Þú. sealdest mé wilna geniht. For þan þú ne þearft sceamian . . . þæs þú mé geáfe, - Seel. 149.
 
- 
                  Hé geaf mé sinc and symbel, - B. 2431 : 2173.
 
- 
                  Nán man ne sylle nán hors ofer sǽ, bútan hé hit gifan wille, - Ll. Th. i. 208, 19.
 
- 
                  Geafendum mið ðingum oblatis muneribus ,- Mt. p. 14,
 
- 
                  Se anweald þe hé gifþ his deórlingum, - Bt. 29, 1 ; F. 102, 3.
 
- 
                  Gif man his mæn freóls gefe, - Ll. Th. i. 38, 15.
 
- 
                  Þingie hé on þám ceápgilde . . . náht on þám wíte, bútan hit sé gifan wille ꝥe hit tó gebyrige, - 210, 18.
 
- 
                  Hé scolde heom ðone pallium gifan, Chr. 995 ; P. 130, 34. II a. to give credit, confidence, affection, &c. :-- Þæs cyninges geférrǽden þe hé gífþ his deórlingum,- Bt. 29, 1 ; F. 102, 3.
 
- 
                  Gif bisenum lufu is tó gefanne si exemplaribus fides est adhibita .- Mt. p. 1, 12.
 
- 
                  Þú, - Drihten, forgeáfe þám sáwlum eard on hiofonum and him þǽr gifst weorþlice gifa, Bt. 33, 4 ; F. 132, 19.
 
- Be ðæs andgites mǽðe ðe God ús gifþ, 42 ; F. 256, 4.
- 
                  God dóm gifeð gumena gehwylcum, - An. 1153.
 
- 
                  Giefeð, - Cri. 674 : Crä. 112.
 
- 
                  Of þám ǽhtum þe ic eów on eorðan geaf, - Cri. 1502 : 1382.
 
- 
                  Drihten þám werude geaf mód and mihte, - Dan. 13.
 
- 
                  Dryhten hyre weorðmynde geaf, - Jud. 343 : An. 317 : El. 365.
 
- 
                  Hwæt hæfst ðú æt þám gifum þe ðú cwist ꝥ seó wyrd eów gife?, - Bt. 13 ; F. 38, 5.
 
- 
                  Him weorðeð blǽd gifen, - Cri. 878.
 
- 
                  Gyfen, - B. 64. III a.
 
- 
                  Þé Meotud wist gife, - An. 388.
 
- III b. used absolutely :---
- 
                  Simle hé biþ gifende, and ne wanaþ his nǽfre náuht, 42; F. 258, 5. ¶ to give to do something, grant :-- Heó wæs gelǽded, gifendum Drihtne and scyldendum, tó ðám munucháde,- Gr. D. 199, 18.
 
- 
                  Sé þe land gewerod hæbbe . . . , hæbbe hé unbesacen on dæge and æfter dæge tó syllenne and tó gifenne þám þe him leófast sý, - Ll. Th. i. 420, 22.
 
- 
                  Geaf Æþelwulf cyning his dohtor Burgréde, - Chr. 853 ; P. 66, 2.
 
- 
                  Þá þá heó befleáh þám gesettan gyfte . . . in þám hí man gifan wolde dum constitutis jam nuptiis . . . fugisset ,- Gr. D. 199, 16.
 
- 
                  Þá wæs gylden hylt gamelum rince on hand gyfen, - B. 1678.
 
- 
                  Gif man his heówum in fæsten flǽsc gefe, - Ll. Th. i. 40, 9. .
 
- 
                  Hí (hine) léton holm beran, geáfon on gársecg, - B. 49.
 
- 
                  Ágife (gyfe, v. l. ) man þám ágenfrígean his ágen,- Ll. Th. i. 390, 7.
 
- 
                  Þeáh him eall sié þes middangeard on ǽht gifen, - Met. 16, 10.
 
- 
                  Him eallum wile Drihten dædleán gyfan, - Exod. 263.
 
- 
                  Gef ðing ꝥ bebeád Móyses offer munus quod praecepit Moses ,- Mt. L. 8, 4: Mk. L. l, 44.
 
- 
                  Gif se Fræncisca byð ofercuman, hé gyfe þám cynge .III. pund, - Ll. Th. i. 489, 17.
 
- 
                  Ðing tó geafanne munus offerendum ,- Mt. p. 14, 13.
 
- 
                  Ic hí ne sparige, ac on spild giefe, - Jul. 85.
 
- 
                  Hí Waldend giefeð feóndum in forwyrd, - Cri. 1614.
 
- 
                  Þonne swíað hé and hlyst gefeð, - Ph. 143.
 
- 
                  Eów miltse giefeð fæder ælmihtig, - Jul. 657.
 
- 
                  Him se hæle geaf giestlíðnysse, - Gen.2445.
 
- 
                  Gif bescoren man gange him an giestlíðnesse, gefe him man ǽnes, - Ll. Th. i. 38, 13.
 
- 
                  Hé uoenas geafa embehtsumnise ł hérnisse hine hé gefe Gode arbitretur obsequium se praestare Deo ,- Jn. L. R. 16, 2.
 
- Hé beald in gebede bídsteall gifeð fæste on féðan. Jul. 388.
- 
                  Giefeð, - Rä. 41, 19.
 
- 
                  Gif huá ðec sláes in suíðra ceica ðín gef ( praebe ) him ðý óðera.- Mt. L. 5, 39.
 
- 
                  Tó geafanne mið efennisse adhibita comparatione ,- Mt. p. 15, 12.
 
- 
                  Þǽr ys án tó láfe, gif þæne Aprili, - Angl. viii. 303, 38 : 43.
 
- 
                     Brego engla geaf eft blisse gehwǽm égbúendra þurh eorðan westm, - Chr. 975; P. 122, 1.
 
- 
                     Ǽlcum men his ágen gód giþ good edleán, - Bt. 37, 2 ; F. 188, 27.
 
- Ðá cwæþ hé: ' Wénst þú hwæþer ǽnig þissa andweardana gooda þé mæge sellan fulle gesǽlþa ? ' Ðá andswarode ic : ' Nát ic nánwuht. . . þe swelc gifan mæge ' 33. 3; F. 126, 23.
- 
                  Is giwuna iów ꝥte énne ic gefe ł forléte ( dimittam) iów in eóstro, wallad gé forðon ꝥ ic gefe (dimittam ) cynig ludéa?,- Jn. R. L. 18, 39. 
 
Bosworth, Joseph. “gifan.” In An Anglo-Saxon Dictionary Online, edited by Thomas Northcote Toller, Christ Sean, and Ondřej Tichy. Prague: Faculty of Arts, Charles University, 2014. https://bosworthtoller.com/50700.
Checked: 0