gímeleáslíce
- adverb
-
Gif heora hwylc fúllíce oðþe gýmeleáslíce mynstres þing behwyrfe
si quis sordide aut neglegenter res monasterii tractaverit
,- R. Ben. 56, 11.
- Ðára stówa sum raþe rotaþ gif hire mon gímeleáslíce tilað. Lch. ii. 84, 25.
-
Þá wénde hé ꝥ hé þá leóhtfatu gýmeleáslícor bétte þonne hé sceolde
lampades negligenter exstinxisse se credidit
,- Gr. D. 237, l.
-
Ús þe yfele and gýmeleáslíce mid unrihte libbað
nobis male viventibus atque negle-gentibus
,- R. Ben. 133, 12.
-
Suá giémeleáslíce oft sceacað úre geðóhtas from ús, .ðæt wé his furðum ne gefrédað
cogitationes ex sensu negligenti quasi nobis non sentientibus procedunt
,- Past. 139, 19.
-
Þæt þá hálgan mynstru tórorene . . . gýmeleáslíce ǽttredon
quod sacra coenobia diruta . . . neglegenter tabescerent
,- Angl. xiii. 366, 13.
Bosworth, Joseph. “gímeleáslíce.” In An Anglo-Saxon Dictionary Online, edited by Thomas Northcote Toller, Christ Sean, and Ondřej Tichy. Prague: Faculty of Arts, Charles University, 2014. https://bosworthtoller.com/50780.
Checked: 0