hraþe
- adverb
-
Hræðe gangaþ
cito euntes,
- Mt. R. L. 28, 7.
-
Hié eódun hraþe of byrgenne,
- Mt. R. 28, 8.
-
Þú hræðe (cf. on hrædum færelde,
- Bt. 4; F. 6, 31) hefon ymbhwearfest, Met. 4, 3.
-
Giurnun twoege somen and ðe óðer ðegn hraðor (hraður, L.
citius
) arn ðon- Petre, Jn. R. 20, 4.
-
Hwearf þá tó healle swá hé hraðost meahte, þæt hé ofer his ealdre gestód,
- Az. 166.
-
Hió ðæt gihérde árás hræðe (raþe, W. S.
cito
),- Jn. 11, 29.
-
Hraðe (
with a quick movement
) heó æðelinga ánne hæfde fæste befangen,- B. 1294.
-
Ðá ongann hé sueriga . . . And hraeðe (hræðe, R.
continuo
) hona gesang,- Mt. L. 26, 74.
-
Hræðe (hraðe,
- R.), 13, 20: 27, 48.
-
Heá hraðe (
statim
) forleorton netta,- 4, 22: Mt. p. 1, 8.
-
Mið ðý wæs gefulwad hraðe (hræþe, R.
confestim
),- Mt. L. 3, 16.
-
Hraðe,
- 21, 3.
-
Mid þí hé þus cwæð, hraþe sió onlícnes sendde mycel wæter þurh hiore múþ,
- Bl. H. 245, 24: 19, 30.
-
Þá ongeat hé hraðe ꝥ . . .,
- Gen. 1474: Dan. 242: Jud. 37.
-
Ne þæt hé yldan þóhte, ac hé geféng hraðe rinc,
- B. 740: El. 669.
-
Wæs him swíðe hraðe geandwyrd
respondetur protinus,
- Past. 443, 23.
-
Beó þú onbúgende þínum wiþerwinnan hraðe (
cito
), þá hwíle þe þú eart on wege mid him,- Mt. 5, 25.
-
Hreðe,
- Ps. Srt. 36, 2.
-
Ꝥ ðú wyrces dó hræðe (
citius
),- Jn. L. 13, 27.
-
Hræðe (
statim
) úp iornende wæs,- Mk. R. L. 4, 5.
-
Hraðe (hræðe, v. l.) sóna þæs æfterfylgendan wóles
mox subsequentis pestilentiae,
- Bd. 4, 1; Sch. 334, 12.
-
Ic ne mæg hit nú swá hraþe ásingan
hanc oportet paullisper differas voluptatem,
- Bt. 39, 4; F. 218, 8.
-
Þænne wangas hraðe blóstmum blówað,
- Men. 90: B. 224: Met. 13, 31.
-
Ðǽm mæg beón suíðe hraðe (hræde, v. l.) geholpen
quibus citius succuritur,
- Past. 225, 22.
-
Ðá gecýðde hé swíðe hræðe æfter ðǽm
paulo post adjunxit,
- 465, 18.
-
Sume hé bereáfaþ hiora welan swíðe hraþe þæs ðe hí ǽrest gesǽlige weorþaþ
some he strips of their wealth very soon after they have begun to be fortunate,
- Bt. 39, 11; F. 228, 22.
-
Ful hræðe ðæs
paulo post,
- 22, 1; S. 50, 11.
-
Ðæt wé magon ongitan hræðor bi úrum ágnum gewunan
quod citius ex ipso usu colligimus,
- Past. 411, 15.
-
Árás þá eorla wynn swá hé hraðost meahte (
as soon as his weariness would permit
),- Gú. 1082.
-
Hrægle gelíc þe hraðe ealdað,
- Ps. Th. 108, 19.
-
Weaxaþ swíþe hraþe feldes blósman,
- Bt. 9; F. 26, 18.
-
Hraður þonne ic mæge án word gecweþan
dicto citius,
- Wrt. Voc. ii. 28, 2.
-
Þǽr þǽr hit gefrét ꝥ hit hraþost weaxan mæg and latost wealowigan,
- Bt. 34, 10; F. 148, 22.
-
Swíðe hræðe for sumum ungesǽlðum tó ungemetlíce unblíðe
eum repente tristitia oborta immaniter deprimit,
- Past. 455, 9.
-
Hraþe ultro (Christus contritis corde
ultro
miserescit,- Ald. 58, 8), Wrt. Voc. ii. 84, 65.
- ¶ Þý hraþor the rather, the sooner.
-
Mon mæg ðý hraðor ðára reáfera gítsunga gestillan, gif . . .
citius raptorum avaritia corrigitur, si . . .,
- Past. 333, 13.
-
Þeáh hí eówre sín, ne þincþ eów nó þý hraþor (raþor,
v. l.
) heora genóh,- Bt. 13: F. 38, 31: 30, 1; F. 108, 9, 11: 32, 2; F. 116, 25: 33, 2; F. 124, 24.
-
Hræþor (hraþor,
v. l.
),- 41, 4; F. 252, 3.
-
Þeáh man deádne mannan mid reáfe bewinde, ne áríst þæt reáf ná ðe hraðor eft mid þám men,
- Hml. Th. i. 224, 6.
-
Ꝥ hé sumne rǽd funde ꝥ þe hraðor nǽre heora gemynd ádýlegod,
- Hml. S. 29, 196.
Bosworth, Joseph. “hraþe.” In An Anglo-Saxon Dictionary Online, edited by Thomas Northcote Toller, Christ Sean, and Ondřej Tichy. Prague: Faculty of Arts, Charles University, 2014. https://bosworthtoller.com/53117.
Checked: 0