irmþ
- 
                  
Se cyning . . . hæfþ máran ermþe
majorem regibus inest miseriae portionem,
- Bt. 29, I; F. 102, 25.
 
 - 
                  
Þá monigfealdan iermþo þá wérigan burg swíþe brociende wáran maxima omnium malorum abominenta fessam urbem corripuere, Ors. 2, 4; S. 70, lo. Yrmþa (eormða, Hpt. Gl. 519, 68)
calamitatum,
- An. Ox. 2973.
 
 - 
                  
Hié on ðǽm iermþum heora líf geendodon,
- Ors. 2, 2 ; S. 66, 19.
 
 
- 
                  
Gif hine mon leahtor-fulne ongit. . . him mon secge þæt hé þanon gewíte, þe lǽs hé mid his yrmðe (
miseria
) óþre geleahtrige,- R. Ben. 109, 20.
 
 
- 
                  
Hú ne hæfdest ; þú ðá earmþe (yrmþe, v. l.) þá þá þú welegost wǽre?
tu hanc insufficientiam plenus opibus sustinebas),
- Bt. 26, , 1 ; F. 92, 6.
 
 - 
                  
Ermðe (wiédle,
v. l.) indigentiam,
- 26, 2 ; F. 94, 9.
 
 - 
                  
Ðonne hé ongiet ðæt ðone earman ne magon his iermða
(paupertas)
geeaðmédan,- Past. 183, 15.
 
 - 
                  
Ðone ðe on ðǽm ofne ásoden bið his iermða
quos caminus paupertatis excoquit,
3. - 
                  
On dínum iermðum
(paupertate),
- 181, 13.
 
 
Bosworth, Joseph. “irmþ.” In An Anglo-Saxon Dictionary Online, edited by Thomas Northcote Toller, Christ Sean, and Ondřej Tichy. Prague: Faculty of Arts, Charles University, 2014. https://bosworthtoller.com/54034.
Checked: 0