medumlíce
- adverb
-
Gyf þú halban habban wille, þonne wege þú þá medemlíce þín reáf mid þínre handa,
- Tech, ii. 119, 19.
-
Wé byddað þá bóceras þe þás þing fulfremedlíce cunnon ꝥ heom hefelíce ne þince þás þing þe wé medomlíce iungum cnihtum settað,
- Angl. viii. 321, 43.
-
Wé habbað medomlíce þás þing gehrepod, hyt þingð ús gefædlic ꝥ wé rúmlícor þás gerénu átrahtnion,
- 324, 6.
-
Wurdon eorðwæstmas eall tó medemlíce gewende,
- Chr. 1095; H. 232, 13.
-
Ðá ðe medomlíce lǽran magon
qui praedicare digne valent,
- Past. 375, 18.
-
Manige wé sceáwiað nú, and swá þeáh nú gýt wé hí ná full medomlíce
(perfecte)
oncnáwaþ,- Gr. D. 331, 13.
-
Hweln úre mæg áreccan medemlíce úres Sceppendes willan?,
- Bt. 34, 10; F. 150, 11.
-
Bútan hé hit medomlíce gebǽte ǽr his ænde,
- C. D. vi. 35, 2.
Bosworth, Joseph. “medumlíce.” In An Anglo-Saxon Dictionary Online, edited by Thomas Northcote Toller, Christ Sean, and Ondřej Tichy. Prague: Faculty of Arts, Charles University, 2014. https://bosworthtoller.com/55232.
Checked: 0