nón
- noun [ masculineneuter ]
-
Se ǽrmerigen . . . se undern . . . , se middæg . . . se nón wæs fram Móyse oð Drihtnes tócyme,
- Hml. Th. ii. 74, 20.
-
Se bere . . . nó tó middes dæges hám cóm, þonne him wæs beboden ꝥ hé tó nónes sceolde, ne hé hit nó ne ylde æt nón, þonne hé tó middes dæges sceolde hám cumin,
- Gr. D. 206, 20-23.
-
Fram Sæternes-dæges nóne oð Mónandæges líhtincge,
- Wlfst. 117, 4.
-
Se dæg wæs on þeóstre niht gecierred fram midnedæg oð nón ; hé æt þǽm nóne his gást onsænde,
- Shrn. 67, 18.
-
Sí gedón tácn nónes ꝥ fylige se tídsang þæne nón ná fylige scenc,
- Angl. xiii. 399, 483.
Bosworth, Joseph. “nón.” In An Anglo-Saxon Dictionary Online, edited by Thomas Northcote Toller, Christ Sean, and Ondřej Tichy. Prague: Faculty of Arts, Charles University, 2014. https://bosworthtoller.com/56010.
Checked: 0