nón-tíd
-
Synd þá ðe wénað ꝥ hý fæstende synd rihtlíce, gif hý etað sóna swá hý ꝥ belltácen (v. nón-belle) gehýrað þǽre nigoðan tíde, ꝥ is seó nóntíd,
- Hml. A. 140, 65.
-
Ǽr nóntíde ábyrigan ne ǽtes ne wǽtes,
- Wlfst. 102, 25.
-
Fram nóntíde þæs Sæternesdæges oþ þæs Mónandæges líhtinge,
- Ll. Th. i. 264, 19.
-
Tó þǽre nóntíde hám hweorfan,
- Gr. D. 206, 18.
-
Hé is deád gyrstandæge on þá nóntíde,
- 306, 10.
Bosworth, Joseph. “nón-tíd.” In An Anglo-Saxon Dictionary Online, edited by Thomas Northcote Toller, Christ Sean, and Ondřej Tichy. Prague: Faculty of Arts, Charles University, 2014. https://bosworthtoller.com/56015.
Checked: 0