raþe
-
Ðæt geðreátade mód bið suíðe raðe (hræðe,
v. l.)
gehwierfed tó fióunga,- Past. 167, 17.
-
Raþe æfter þǽm,
- Ors. 3, 2; S. 100, 30.
-
Ic wundrige hwý þú hæbbe swá ræðe forgitan,
- Solil. H. 52, 5.
-
Se óðer leorningcniht cóm raðor tó ðǽre byrgenne
alius discipulus uenit primus ad monumentum,
- Jn. 20, 4.
-
Ꝥ se rǽdere hig mage þe raðor gemétan,
- Angl. viii. 333, 15.
-
Ne cwǽde ic þeáh ná ðe raðor 'Genóh',
- Solil. H. 17, 5.
- Ne dó ic hí ná ðe raðor gelíce, 12.
-
Hé oft wýscte þæt ealle Rómáne hæfden ǽnne sweóran, þæt hé hiene raþost forceorfan mehte,
- Ors. 6, 3; S. 256, 27.
Bosworth, Joseph. “raþe.” In An Anglo-Saxon Dictionary Online, edited by Thomas Northcote Toller, Christ Sean, and Ondřej Tichy. Prague: Faculty of Arts, Charles University, 2014. https://bosworthtoller.com/57111.
Checked: 0