Bosworth Toller's

Anglo-Saxon

Dictionary online

tægl

  • noun [ masculine ]
Dictionary links
Grammar
tægl, es; m.
Wright's OE grammar
§54; §320;
A tail
Show examples
  • Oxan tægl biþ stiłł. weorð,

    • L. In. 59;
    • Th. i. 140, 3.
  • Foxes tægles se ýtemesta dǽl,

    • Lchdm. i. 340, 22.
  • Se ðrowend slihþ mid ðam tægle tó deáðe,

    • Homl. Th. i. 252, 5, 10, 12.
  • Ða beón beraþ ǽtterne tægel,

    • Frag. Kmbl. 37;
    • Leás. 20,
  • Hí habbaþ tæglas ðám wyrmum gelíce ðe men hátaþ þrowend,

    • Wulfst. 200, 14.
Etymology
[
Goth. tagl;
n. hair:
O. H. Ger. zagel;
m. a tail:
Icel. tagl;
n. a (horse's) tail: Norweg. tagl horse-hair: Swed. tagel hair of mane or tail.]
Similar entries
v. cú-tægl.
Full form

Word-wheel

  • tægl, n.