Bosworth Toller's

Anglo-Saxon

Dictionary online

snáw

  • noun [ masculine ]
Dictionary links
Grammar
snáw, es; m.
Wright's OE grammar
§133; §241; §264; §265; §359;
Snow
Show examples
  • Snáw

    nix,

      Wrt. Voc. i. 52, 47.
  • Swá hwíte swá snáw (sná,

      Lind.: snáu, Rush.), Mt. Kmbl. 28, 3.
  • Snáuw,

      Shrn. 50, 15.
  • Snáua

    nix,

      Mk. Skt. Lind. 9, 3.
  • Snáw cymþ of ðam þynnum wǽtan ðe byþ up átogen mid ðære lyfte, and byþ gefroren ǽr ðan hé tó dropum geurnen sý, and swá semtinges fylþ,

      Lchdm. iii. 278, 23.
  • Ðǽr (

    in Ireland

    ) seldon snáu leng ligeþ ðonne þrý dagas,
      Bd. 1, 1; S. 474, 31.
  • Micle rénas and snáwas,

      Bt. 23; Fox 78, 28.
  • Hæglas and snáwas,

      39, 13; Fox 234, 16.
  • Forstas and snáwas,

      Cd. Th. 239, 31; Dan. 378.
  • Snáwum

    nivibus,

      Wrt. Voc. ii. 61, 45.
Etymology
[Goth. snaiws: O. Sax. snéu: O. H. Ger. snéo: Icel. snjór.]
Full form

Word-wheel

  • snáw, n.