þrág-mǽlum
- adverb
-
Ic wæs nýde gebǽded, þrágmǽlum geþreád, ðæt ic ðé sóhte,
- Exon. Th. 263, 3; Jul. 344.
-
Ne meahton hió word forðbringan, ac hió þrágmǽlum þióton ongunnon,
- Met. 26, 80.
-
Hit on wolcnum oft þearle þunraþ, þrágmǽlum eft ánforlǽteþ (cf. hit hwílum þunraþ, hwílum ná ne onginþ,
- Bt. 39, 3; Fox 214, 34), 28, 55.
-
Ðrágmǽlum,
- Andr. Kmbl. 2461; An. 1232.