ge-seóþan
- verb [ weak ]
- 
               Gedó on ceác fulne wínes and geseóþ . . . þonne hió gesoden sié, - Lch. ii. 30, 23.
 
- 
               Gáð and geseóðað (coquite) úra wyrhtena sufl,- Gr. D. 201, 24.
 
- 
               Gedó on ꝥ fæt þe þú hit mæge on mid gefóge geseóþan, - 28, 16.
 
- Genim þás ylcan wyrte, seóð on ele, and syððan þú hý gesoden hæbbe tógædere gedón, i. 142, 17.
- 
               Gesoden wyrtmete fordalium, - Wrt. Voc. ii. 38, 56: 150, 2.
 
- 
               Foxes lungen on háttre æscan gesoden, - Lch. i. 340, 5.
 
- Swíðe fæste gesoden ǽgra oþþe gebrǽdde, ii. 194, 5.
- 
               Selle him flǽsc etan smælra fugla gesodenra and gebrǽdra, - 182, 13.
 
Bosworth, Joseph. “ge-seóþan.” In An Anglo-Saxon Dictionary Online, edited by Thomas Northcote Toller, Christ Sean, and Ondřej Tichy. Prague: Faculty of Arts, Charles University, 2014. https://bosworthtoller.com/49632.
Checked: 0