Bosworth Toller's

Anglo-Saxon

Dictionary online

mære

  • noun [ feminine ]
Dictionary links
Grammar
mære, mare, mere, an; f.
Wright's OE grammar
§119; §434; §620;
A night-mare, a monster oppressing men during sleep (cf. passage quoted in Cl. and Vig. under mara; 'En er hann hafði litt sofnat, kallaði hann ok sagði at mara trað hann. Menn hans fóru til, ok vildu hjálpa honum; en er þeir tóku uppi til höfuðsins, þá trað hón fótleggina swá at nær brotnuðu. Þá tóku þeir til fótanna, þá kafði hón höfuðit, svá at þar dó hann')
Show examples
  • Mære

    faecce,

    • Wrt. Voc. ii. 108, 44:

    incuba,

    • 111, 46.
  • Mere

    fecce,

    • 35, 26.
  • Gif mon mare ríde,

    • L. M. 1, 64
    • ;
    • Lchdm. ii. 140, 9.
  • Hi beóþ góde wið nihtgengan and maran,

    • 3, 1
    • ;
    • Lchdm. ii. 306, 12.
Etymology
[
Prompt. Parv. mare or nyȝhte mare epialtes; mare or wyche magus, maga, sagana,
and see note, p. 326: Icel. mara
:
M. H. Ger. mare
:
Ger. mahr
:
cf. French cauchemar.
]
Similar entries
v. mær, mæra.
Full form

Word-wheel

  • mære, n.