ofer-mægen
- noun [ neuter ]
- 
               Wið ofermægenes egsan, - Cd. Th. 127, 27; Gen. 2117.
 
- 
               Hé hæfde wígena tó lyt wið ofermægene, - Elen. Kmbl. 128; El. 64.
 
- 
               Hyne Hetware hilde gehnǽgdon mid ofermægene, - Beo. Th. 5827; B. 2917.
 
- 
               Forst and snáw mid ofermægene eorfan þeccaþ, - Exon. Th. 215, 6; Ph. 249.
 
- 
               Him on swaðe fylgeþ A ofermægene, - Salm. Kmbl. 187; Sal. 93.
 
Bosworth, Joseph. “ofer-mægen.” In An Anglo-Saxon Dictionary Online, edited by Thomas Northcote Toller, Christ Sean, and Ondřej Tichy. Prague: Faculty of Arts, Charles University, 2014. https://bosworthtoller.com/24170.
Checked: 0