óm
- noun
- 
               Oom rubigo, - Wrt. Voc. ii. 119, 34.
 
- 
               Óm erugo, vitium ferri, - 144, 3: Ælfc. Gr. 9, 3 ; Som. 8, 58.
 
- 
               Ðǽr óm (aerugo) hit for-nimþ,- Mt. Kmbl. 6, 19, 20.
 
- 
               Ómm, - Homl. Th. ii. 104, 29.
 
- 
               Yldo ábíteþ íren mid óme, - Salm. Kmbl. 601 ; Sal. 300. v. brand-(brond-)óm.
 
Bosworth, Joseph. “óm.” In An Anglo-Saxon Dictionary Online, edited by Thomas Northcote Toller, Christ Sean, and Ondřej Tichy. Prague: Faculty of Arts, Charles University, 2014. https://bosworthtoller.com/24424.
Checked: 0