openian
- verb [ weak ]
- 
                  Openaþ patebit, - Kent. Gl. 401.
 
- 
                  Byrgenu openodon, - Homl. Th. ii. 258, 5.
 
- Openige nú ðín fæðm. Blickl. Homl. 7, 24.
- 
                  Byrgen opnigende (patens) is race heora.- Ps. Spl. 5, 10.
 
- 
                  Openiendum heofonum caelis patentibus, - Bd. 4, 9 ; S. 576, 37.
 
- 
                  Opniendum, - Hpt. Gl. 514, 55.
 
- 
                  Ðæs líf mid heálícum tácnum heofonlícra wundra openode cujus vita sublimis crebris miraculorum patebat indiciis, - 4, 30; S. 608, 26.
 
- II. trans,
- 
                  Openast (aperis) ðú hand ðíne,- Ps. Spl. 144, 17.
 
- 
                  Seáþ hé openode lacum aperuit, - 7, 16.
 
- 
                  Opnyaþ mé gain rihtwísnysse, - 117, 19.
 
- Gefeohtu gesihþ blisse hit openaþ if he sees fights, it is a sure sign of joy, Lchdm. iii. 200, 8.
- 
                  He cýðde and openade ðæt hé Cristen wǽre se Christianum esse prodiderat, - Bd. i. 7 ; S. 477, 22.
 
- 
                  Ðæt hé nǽnigum má openade ne cýðde (pałefacereł), - 5, 9; S. 623, 15.
 
- 
                  Hord openian to discover the treasure, - Beo. Th. 6105 ; B. 3056.
 
- 
                  Openiende propalat, - Wrt. Voc. ii. 66, 17.
 
Bosworth, Joseph. “openian.” In An Anglo-Saxon Dictionary Online, edited by Thomas Northcote Toller, Christ Sean, and Ondřej Tichy. Prague: Faculty of Arts, Charles University, 2014. https://bosworthtoller.com/24877.
Checked: 0