snícan
- verb [ strong ]
- 
                  [Sume wuhta] creópaþ and snícaþ, eall líchoma eorþan getenge (cf. sume licgaþ mid eallon líchaman on eorþan and snícende faraþ, - Bt. 41, 6; Fox 254, 26), Met. 31, 6.
 
- 
                  Wyrm com snícan, - Lchdm. iii. 34, 21.
 
- 
                  On ðínum wambe and on ðínum breóstum ðú scealt snícan pectore et ventre repes, - Past. 43, 2; Swt. 311, 1.
 
- 
                  Snícan serpere, - Txts. 180, 5.
 
- 
                  Ðǽr (in Ireland] monn ǽnigne snícendne wyrm ne gesihþ nullum ibi reptile videri soleat, - Bd. 1, 1; S. 474, 33.
 
- 
                  Snícende reptilia, - Ps. Surt. 103, 25.
 
- 
                  Ða creópendan and ða snícendan (scnícendan, - Hatt. MS.), Past. 21, 3; Swt. 154, 18.
 
- 
                  Ða wunde snícaþ ( irrepunt ) in ða innoðas mínes líchoman,- Bd. 5, 13; S. 633, 18.
 
Bosworth, Joseph. “snícan.” In An Anglo-Saxon Dictionary Online, edited by Thomas Northcote Toller, Christ Sean, and Ondřej Tichy. Prague: Faculty of Arts, Charles University, 2014. https://bosworthtoller.com/28232.
Checked: 0