þyrel
- adjective
 
- 
               
Gif eáre þirel weorðeþ, .iii. sciłł. gebéte,
- L. Ethb. 41 ;
 - Th. i. 14, 6: 49 ;
 - Th. i. 14, 15.
 
 - 
               
Þyrel,
- 45 ;
 - Th. i. 14, 10.
 
 - 
               
Gif monnes þeóh biþ þyrel (þyrl, MS. B.),
- L. Alf. pol. 62 ;
 - Th. i. 96, 13: 63 ;
 - Th. i. 96, 16.
 
 - 
               
Gif se wáh bið ðyrel
if the wall have a hole through it,
- Past. 21 ;
 - Swt. 157, 17.
 
 - 
               
From ðyrelan stáne,
- Cod. Dip. Kmbl. ii. 29, 2.
 
 - 
              
On ðone þyrlan stán,
- iii. 406, 11.
 
 - 
               
Þyrlian,
- 436, 34.
 
 - 
               
Se ðe médsceattas gaderaþ, hé legeþ hié on ðyrelne pohchan (
in sacculum pertusum
),- Past. 45 ;
 - Swt. 343, 20.
 
 - 
               
Gif ðegna hwelc ðyrelne kylle bróhte tó ðýs burnan, béte hine georne,
- 65 ;
 - Swt. 469, 10.
 
 - 
               
Heáfodwunde tó bóte. Gif ða bán beóð bútú þyrel (þyrle, MSS. B. H.) ... Gif ðæt úterre bán bið þyrel...,
- L. Alf. pol. 44 ;
 - Th. i. 92, 14.
 
 - 
               
Gif bútú þyrele sién,
- L. Ethb. 47 ;
 - Th. i. 14, 12.
 
 - 
               
Hé eówaþ ús his þyrlan handa,
- Wulfst. 90, 6.
 
 
Bosworth, Joseph. “þyrel.” In An Anglo-Saxon Dictionary Online, edited by Thomas Northcote Toller, Christ Sean, and Ondřej Tichy. Prague: Faculty of Arts, Charles University, 2014. https://bosworthtoller.com/32426.
Checked: 1