un-tela
- adverb
- 
               Ða scamleásan nyton ðæt hié untela dóð, búton hit mon him sæcge impudentes se delinquere nesciunt, nisi a pluribus increpentur, - Past. 31 ;
- Swt. 206, 1.
 
- 
               Swá micle hí onfóð ðǽr máre wíte, swá hí hér gearor witon ðæt hí untela dóð, and [hit] ðeáh nyllað forlǽtan tanto illic graviora tormenta percipiat, quanto hic malum non deserit, etiam quod ipsa condemnat, - 55 ;
- Swt. 429, 19.
 
- 
               Þeáh hine hwá áhsode, for hwí hé swá dyde, ðonne ne mihte hé hit ná gereccan, ne geþafa beón nolde, ðæt hé untela dyde requiretur delictum ejus, nec invenietur, - Ps. Th. 9, 35.
 
- 
               Hé wát ðæt hé untela déð faciant quae non fuisse gerenda decernant, - Bt. 39, 12 ;
- Fox 230, 29.
 
- 
               Getímige ús tela on líchaman, getímige ús untela, symle wé sceolon ðæs Gode ðancian, - Homl. Th. i. 252, 15.
 
- 
               Wiþ ðon ðe men mete untela melte and gecirre on yfele wǽetan, - Lchdm. ii. 226, 5.
 
- 
               Ne forsuwa ðú ná ðæt unteala gedón sý, - Prov. Kmbl. 44.
 
- 
               Hwætd tó untala dyde hé (hwæt dyde untale, Rush.) quid mali fecit? - Mt. Kmbl. Lind. 27, 23,
 
Bosworth, Joseph. “un-tela.” In An Anglo-Saxon Dictionary Online, edited by Thomas Northcote Toller, Christ Sean, and Ondřej Tichy. Prague: Faculty of Arts, Charles University, 2014. https://bosworthtoller.com/33830.
Checked: 1